Afgelopen week ben ik een paar dagen in Malaga geweest. Ik ging samen met een aantal vrouwelijke onderneemsters op Worqation, op een fantastische plek even uitzoomen, weg van de dagelijkse drukte, alles even loslaten en volledig de focus leggen op MIJ.
Een aantal jaren geleden zou ik daar heel erg veel moeite mee hebben. Want tsja ik ben moeder, echtgenoot, dochter, zus, vriendin, onderneemster. Ik sta dus altijd voor iedereen klaar, dat is heel normaal, toch? En alleen al het feit dat ik om me heen hoor; “ga jij zoveel dagen alleen weg?”, “En je man en kinderen gaan niet mee?”, “Kan jij dat zoveel dagen alleen weg van huis?”, ” Wat vindt jouw man daar wel niet van?”, “Ik zou dat echt niet kunnen hoor”, “Ach dat lijkt me zalig maar dat kan ik niet”. bevestigt mijn gedachten dat velen van ons hetzelfde er in staan. Ik hoor dus niet het oordeel erin van wat mensen hiervan denken, maar wel dat ze het zichzelf niet gunnen of er met hun hoofd niet bij kunnen dat ik dit doe, omdat dat de programmering is van hun brein. En dat is zo jammer! We staan altijd maar voor anderen klaar, zeggen niet snel nee en gaan aan onszelf dan vaak voorbij.
Als jij altijd ja zegt tegen een ander , hoevaak zeg je dan nee tegen jezelf? Het is zo belangrijk jezelf op de eerste plek te zetten! En nee dat is niet egoïstisch, dat is wat de maatschappij ons vertelt, wat jij gelooft, wat in jouw hoofd zit als programmering.
Nu weet ik wel beter. Ik moet eerst voor mezelf klaarstaan, mezelf de tijd en rust gunnen om bij te tanken, uit te rusten, me te ontwikkelen en blij te zijn met wie ik ben en waar ik voor sta, als echtgenoot, moeder, onderneemster,….. Pas dan kan ik ook goed voor een ander klaar staan en de liefde en aandacht geven die zij nodig hebben.
De vragen en reacties die ik krijg op het feit dat ik alleen weg ga zeggen niets over mij, maar zeggen iets over de ander. Ik heb namelijk ook heel veel andere reacties gekregen; “ach wat heerlijk meid! Geniet ervan!”, “Oh dat is je zo gegund!”, “je werkt er hard voor, jij verdient dat!”, “wat goed dat je dat doet!”. Degenen die dit tegen me zeggen zijn heel anders geprogrammeerd en vaak gunnen zij het zichzelf ook iets voor zichzelf te doen. Ik gun het mezelf ook, omdat ik weet dat ik door ook voor mezelf te kiezen en dingen te doen waar ik van oplaadt en blij wordt een leuker en liever mens ben. En mijn man? Die gunt me dat ook, omdat hij van me houdt, me door en door kent en weet wat ik nodig heb.
En jij? Kies jij voor jezelf? Of vind je dat lastig? Voel je je schuldig? Zou je het heel graag willen? En dat hoeft niet perse een Worqation te zijn hè? Het kan ook een dagje of een nachtje weg zijn. Gun het jezelf, ik gun het jou ook!
‘Als Brain Balance Coach help ik jou de onvoorstelbare mogelijkheden te leren begrijpen van je brein, zodat jij kunt veranderen en gezonder en gelukkiger in het leven kunt staan. 1 oktober start mijn Brein in Balans Programma waarin ik jou in 12 weken leer je onderbewuste gedrag te veranderen, waardoor jij je bijna als vanzelf gaat ontwikkelen en jij je oude patronen gaat doorbereken en zo ECHT je doel gaat bereiken. Meer info over dit programma vind je hier.‘